Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN.
Rok wydania: 2013.
Oprawa: twarda. Liczba stron: 370.
Tom 2.
Nowa, poświęcona cenzurze praca Kamili Budrowskiej jest książką wielkiej wagi. Buduje podstawy teoretyczne zarówno nauki o cenzurze, jak i całego fragmentu edytorstwa: tego mianowicie, który dotyczy tekstów zatrzymanych niegdyś, albo skażonych przez cenzurę. Autorka skutecznie przedziera się przez olbrzymi materiał, porządkuje i stwarza nowe kategorie, które będą już obowiązywać. – fragment recenzji prof. dr hab. Krystyny Jakowskiej.
Autorka (...) ubogaca i na nowo wykreśla mapę powojennej literatury polskiej przełomu lat czterdziestych i pięćdziesiątych. W przypadku dramatu wydobycie na światło dzienne „Dni grozy" Rajmunda Hempla oraz „Lamusa" Nadziei Druckiej wydatnie poszerza nasz skromny zbiór powojennych tekstów dramatycznych o Shoah. Myśląc o literaturze polskiej lat 1944/45 – 1956 mówi się zazwyczaj o dwóch utworach dramatycznych podejmujących wątek zagłady („Wielkanoc" Stefana Otwińskiego, „Smoeza 13" Stefanii Zamorskiej). – fragment recenzji dr hab. Sławomira Buryły, prof. UWM w Olsztynie.